- δελφίνι
- (delphinus delphis).Θηλαστικό της οικογένειας των δελφινιδών, της τάξης των κητωδών. Το σώμα του είναι ατρακτοειδές, όμοιο με ψαριού. Μπορεί να φτάσει τα 2,5 μ. σε μήκος. Στη ράχη του φέρει ένα πτερύγιο σε σχήμα δρέπανου. Τα μπροστινά άκρα του έχουν μετασχηματιστεί σε θωρακικά πτερύγια, ενώ τα πίσω έχουν ατροφήσει. Το σώμα του καταλήγει σε ένα πλατύ, οριζόντιο πτερύγιο, χωρισμένο σε δύο λοβούς. Το δέρμα του είναι γυμνό και λαμπερό, μαύρο στη ράχη και στα θωρακικά πτερύγια, γκρίζο στις πλευρές και λευκό στην κοιλιά.
Έχει σχετικά μικρό και οξύληκτο κεφάλι, σαγόνια οπλισμένα με πολλά (από 80 έως 100 και πλέον το καθένα) μικρά και κωνικά δόντια. Τα ακουστικά πτερύγια, τα οποία δεν είναι πολύ ανεπτυγμένα, βρίσκονται κοντά στα μάτια. Τα τελευταία έχουν καρδιόμορφη κόρη και βρίσκονται κοντά στις γωνίες των χειλιών. Μεταξύ των ματιών υπάρχουν δύο οπές αερισμού, τα ρουθούνια. Ύστερα από εγκυμοσύνη διάρκειας περίπου δέκα μηνών, το δ. γεννά συνήθως ένα μικρό, μήκους περίπου 50 εκ. Ο θηλασμός και η προστασία του νεογνού διαρκούν αρκετό χρόνο.
Το δ. ζει σε πολυπληθή κοπάδια στις εύκρατες και θερμές θάλασσες του βορείου ημισφαιρίου – συναντάται συχνά στον Ατλαντικό ωκεανό και είναι αρκετά γνωστό στη Μεσόγειο θάλασσα. Για να αναπνεύσει πηδά έξω από το νερό και αναζητά την τροφή του (ψάρια) κοντά στην επιφάνεια. Είναι το πιο γρήγορο κητώδες (διανύει περισσότερα από 50 χλμ. την ώρα) και ακολουθεί τα πλοία, συλλέγοντας απορρίμματα τροφών. Εξοικειώνεται με τον άνθρωπο και ορισμένα είδη μεταφέρονται σε ενυδρεία, όπου γυμνάζονται και εκτελούν ασκήσεις. Τα δ. αποτελούσαν αντικείμενο αλιείας για το όχι και τόσο νόστιμο κρέας τους· σήμερα ψαρεύονται σε περιορισμένη κλίμακα για το λίπος τους. Είναι συμπαθή και ακίνδυνα και αναφέρονται σε πολλούς μύθους και θρύλους, κυρίως θαλασσινών λαών.
δ. του Γάγγη. Ένα τελείως τυφλό είδος δ., το οποίο έχει προσαρμοστεί στα πολύ θολά νερά του ιερού ποταμού των Ινδών. Παρά την έλλειψη όρασης, κινείται και κυνηγά τα ψάρια που αποτελούν τη λεία του με άνεση, χάρη στον ηχοεντοπιστικό μηχανισμό που διαθέτει. Μορφολογικά διαφέρει κάπως από τα συνηθισμένα δ. της θάλασσας, γιατί έχει πολύ μακρύ ρύγχος, το οποίο είναι εξοπλισμένο με 138 ισχυρά δόντια. Σε πλήρη ανάπτυξη φτάνει τα 2 έως 3 μ. σε μήκος.
Τα δελφίνια είναι περιζήτητα στα ενυδρεία, επειδή εξοικειώνονται με τον άνθρωπο και εκπαιδεύονται εύκολα.
* * *το (AM δελφίν, Α και δελφίς, ο, η)1. μαστοφόρο, σαρκοφάγο θαλάσσιο κήτος2. διακοσμητικό στοιχείο σε σχήμα δελφινιούνεοελλ.άριστος κολυμβητής ή ταχύτατο πλοίοαρχ.1. πολεμικό μηχάνημα για ναυμαχίες αποτελούμενο από όγκο μολύβδου σε σχήμα δελφινιού, που κρεμόταν από την κεραία τού πλοίου και ριχνόταν ξαφνικά στο κατάστρωμα τού εχθρικού2. κερκέτης, αρπάγη που ριχνόταν σε εχθρικό πλοίο3. τα φρένα μηχανής4. Δελφίς και Δελφίνονομασία αστερισμού.[ΕΤΥΜΟΛ. Ο αιολ. τ. βέλφιν προϋποθέτει την ύπαρξη αρχικού χειλοϋπερωικού φθόγγου. Πιθ. συνδέεται με τα δελφύς*, δέλφαξ* και ονομάστηκε έτσι από τη μορφή του, που παρουσιάζει ομοιότητα με τον χοίρο, δηλ. δελφίς θα σήμαινε αρχικά «γουρουνάκι τής θάλασσας». Για τον σχηματισμό πρβλ. ακτίς, γλωχίς, ωδίς κ.ά.].
Dictionary of Greek. 2013.